STRONA GŁÓWNA  :  RAPORT 2019  :  RAPORTY

 

 

 

Wstęp

I.

Program monitoringu lasów

1.

Program monitoringu lasów w 2019 roku

II.

Monitoring lasów na stałych powierzchniach obserwacyjnych I rzędu

2.

Ocena poziomu zdrowotnego monitorowanych gatunków drzew w 2019 r. oraz w pięcioleciu 2015-2019

3.

Ocena uszkodzeń monitorowanych gatunków drzew w 2019 r.

4.

Charakterystyka warunków pogodowych i ich wpływ na zdrowotność drzewostanów w latach 2015-2019

5.

Warunki wodne gleby na terenach leśnych Polski w 2019 r.

6.

Stałe powierzchnie obserwacyjne monitoringu lasów na obszarach Natura 2000

III.

Monitoring lasów na stałych powierzchniach obserwacyjnych II rzędu

 

W 1994 r. założono 122 stałe powierzchnie obserwacyjne II rzędu (SPO II rzędu) w drzewostanach iglastych (w 100 sosnowych i w 22 świerkowych), w 1996 r. założono 26 takich powierzchni w drzewostanach liściastych (w 15 dębowych i w 11 bukowych). Wszystkie powierzchnie zlokalizowane są w lasach będących w zarządzie Lasów Państwowych. W latach 2008–2019 z 15 powierzchni usunięto drzewostan i od tej pory nie przeprowadza się na nich pomiarów i obserwacji odnoszących się do drzewostanu.

Na SPO II rzędu, poza corocznymi obserwacjami stanu zdrowotnego drzew oraz symptomów i przyczyn uszkodzeń, cyklicznie co 5-6 lat realizowany jest rozszerzony zakres badań. W 2017 r. przeprowadzono piąty cykl badań glebowych oraz szósty cykl badań chemizmu igliwia i liści. Wyniki tych badań znajdują się w sprawozdaniu za rok 2018. W 2019 r. przeprowadzono badania roślinności runa i odnowień naturalnych (piąty cykl badań) oraz pomiary dendrometryczne (piąty cykl badań).

 

7.

Pomiary dendometryczne, ocena zasobów i przyrostów
Małgorzata Dudzińska

 

Jednym z celów badań prowadzonych na stałych powierzchniach doświadczalnych II rzędu (SPO II) jest poznanie procesów wzrostu i rozwoju drzewostanów.

Badania dendrometryczne na SPO II rzędu wykonywane były w latach 1994/1996 (gatunki iglaste/gatunki liściaste), 2004, 2009, 2014 i 2019.

 

Tabela 5. Średnie wartości parametrów drzewostanowych na SPO II rz. w krainach przyrodniczo-leśnych w 2019 r.

Kraina przyrodniczo-leśna

Gatunek drzewostanu

Liczba powie-rzchni

Pow.

Wiek

Dg

H

Vg

Vm

Vd

Vu

Zv

Bałtycka

sosna

16

0,6

76

30,5

27,7

496

6,7

1,3

16,6

15,3

świerk

0

-

-

-

-

-

-

-

-

-

dąb

2

0,5

103

25,7

24,3

423

3,8

0,4

17,5

15,6

buk

3

0,8

98

34,5

33,0

570

6,2

0,0

32,9

12,1

Razem

21

0,6

82

30,6

28,1

500

6,4

1,1

19,0

14,9

Mazursko-Podlaska

sosna

11

0,7

79

31,2

29,7

565

12,0

3,4

12,2

16,4

świerk

2

0,7

83

38,2

31,5

529

0,3

2,9

20,3

12,1

dąb

2

1,3

99

36,9

26,6

410

1,4

5,9

32,9

14,0

buk

0

-

-

-

-

-

-

-

-

-

Razem

15

0,7

82

32,9

29,5

539

9,0

3,6

16,1

15,5

Wielkopolsko-Pomorska

sosna

19

0,4

79

24,7

24,8

449

10,3

0,7

7,4

9,9

świerk

0

-

-

-

-

-

-

-

-

-

dąb

3

0,9

106

34,2

28,2

441

18,4

0,0

10,8

9,2

buk

1

0,8

89

31,8

33,9

567

17,9

0,0

0,1

13,7

Razem

23

0,5

83

26,3

25,6

453

11,7

0,6

7,6

10,0

Mazowiecko-Podlaska

sosna

13

0,5

77

27,8

25,9

450

13,5

2,7

24,5

13,2

świerk

0

-

-

-

-

-

-

-

-

-

dąb

1

1,5

94

41,7

30,1

413

0,4

0,4

83,2

10,3

buk

0

-

-

-

-

-

-

-

-

-

Razem

14

0,5

79

28,8

26,2

448

12,5

2,5

28,7

13,0

Śląska

sosna

9

0,5

80

28,6

25,8

458

2,8

0,5

36,7

12,3

świerk

0

-

-

-

-

-

-

-

-

-

dąb

2

1,0

105

35,9

29,8

621

9,2

1,2

14,6

13,2

buk

2

0,9

87

41,3

33,6

424

0,0

0,0

79,2

11,1

Razem

13

0,6

85

31,7

27,6

478

3,4

0,5

39,9

12,3

Małopolska

sosna

24

0,5

80

28,3

25,5

439

3,3

1,4

12,4

11,9

świerk

0

-

-

-

-

-

-

-

-

-

dąb

2

0,8

93

35,7

27,7

428

1,5

0,4

75,0

9,8

buk

1

0,7

94

38,2

37,7

617

8,8

0,0

55,5

26,3

Razem

27

0,5

81

29,2

26,1

445

3,4

1,3

18,6

12,3

Sudecka

sosna

0

-

-

-

-

-

-

-

-

-

świerk

6

0,7

83

36,1

28,8

583

5,9

0,5

27,2

9,5

dąb

1

0,8

117

37,1

24,6

383

7,4

2,1

0,0

15,5

buk

1

0,9

101

40,6

36,0

566

0,1

0,0

171,6

9,2

Razem

8

0,7

90

36,8

29,2

556

5,3

0,6

41,9

10,2

Karpacka

sosna

5

0,9

73

36,9

27,7

472

6,5

2,3

9,3

17,1

świerk

3

0,5

73

29,2

26,1

317

4,3

0,7

23,4

9,1

dąb

1

1,0

100

36,5

30,2

446

0,8

3,2

31,6

12,2

buk

3

0,9

102

37,3

31,3

500

0,9

0,3

32,5

14,1

Razem

12

0,8

83

35,0

28,4

438

4,1

1,5

20,5

14,0

Razem

sosna

97

0,5

78

28,7

26,4

470

7,7

1,5

15,8

13,1

świerk

11

0,6

80

34,6

28,5

501

4,4

0,9

24,9

9,9

dąb

14

0,9

102

34,7

27,6

452

6,8

1,5

30,5

12,2

buk

11

0,8

96

37,1

33,4

528

4,4

0,1

52,9

13,6

Razem

133

0,6

82

30,5

27,3

475

7,1

1,4

21,2

12,8

 

Dg – przeciętna pierśnica [cm], H – wysokość Loreya [m], Vg - miąższość grubizny drzewostanu [m3/ha], Vm - miąższość drzew martwych [m3/ha], Vd - miąższość dorostów [m3/ha], Vu - miąższość drzew usuniętych [m3/ha], Zv – przyrost miąższości [m3/ha/rok].

 

W 2019 roku wiek drzewostanów na powierzchniach zawierał się w przedziale od 66 do 117 lat (sosnowych od 66 do 91 lat, świerkowych od 71 do 89 lat, dębowych od 89 do 117 lat i bukowych od 78 do 111 lat).

Przeciętna pierśnica drzewostanów wahała się od 18,2 do 45,5 cm (sosnowych od 18,2 do 40,3 cm, świerkowych od 25,4 do 45,5 cm, dębowych od 24,2 do 42,5 cm i bukowych od 30,1 do 43,4 cm).

Średnia wysokość drzewostanów kształtowała się od 19,6 do 37,7 m (sosnowych od 19,9 do 33,8 m, świerkowych od 21,4 do 34,1 m, dębowych od 19,6 do 31,9 m i bukowych od 25,6 do 37,7 m). Większość (24,8%) przyjmowała wartości w granicach 26,1–28,0 m.

Średnia miąższość grubizny drzewostanów wynosiła 475 m3/ha (sosnowych – 470 m3/ha, świerkowych – 501 m3/ha, dębowych – 452 m3/ha i bukowych – 528 m3/ha). W poprzednim okresie pomiarowym, w 2014 r., średnie miąższości poszczególnych gatunków drzew były niższe, wynosiły odpowiednio: 420 m3/ha, 476 m3/ha, 422 m3/ha i 513 m3/ha.
 

 

Rys. 18 . Kształtowanie się miąższości grubizny drzewostanów w układzie gatunków w krainach przyrodniczo-leśnych – lata 2014 i 2019.

 

W układzie krain przyrodniczo-leśnych najwyższą średnią miąższością (powyżej 500 m3/ha) charakteryzowały się drzewostany położone w krainach Sudeckiej i Mazursko-Podlaskiej, a najniższą (438 m3/ha) – drzewostany Krainy Karpackiej. W drzewostanach sosnowych (reprezentowanych w siedmiu krainach) średnia miąższość zawiera się w przedziale od 439 m3/ha w Krainie Małopolskiej do 565 m3/ha w Krainie Mazursko-Podlaskiej, w drzewostanach świerkowych (reprezentowanych tylko w trzech krainach): od 317 m3/ha w Krainie Karpackiej do 583 m3/ha w Krainie Sudeckiej, w drzewostanach dębowych: od 383 m3/ha w Krainie Sudeckiej do 621 m3/ha w Krainie Śląskiej, w drzewostanach bukowych (reprezentowanych w sześciu krainach): od 424 m3/ha w Krainie Śląskiej do 617 m3/ha w Krainie Małopolskiej. (tab. 5, ryc. 18).

Średni przyrost miąższości drzewostanów wynosił 12,8 m3/ha: w drzewostanach sosnowe 13,1 m3/ha, w świerkowych – 9,9 m3/ha, w dębowych – 12,2 m3/ha, a w bukowych – 13,6 m3/ha (tab. 5). W 2014 r., przyrosty miąższości poszczególnych gatunków drzew, z wyjątkiem świerka, kształtowały się na znacznie niższym poziomie niż obecnie, wynosiły odpowiednio: 8,8 m3/ha, 10,3 m3/ha, 9,0 m3/ha i 8,0 m3/ha (ryc. 19).

 

 

Rys. 19 . Kształtowanie się przyrostu miąższości drzewostanów w układzie gatunków w krainach przyrodniczo-leśnych – lata 2014 i 2019.

 

W układzie krain przyrodniczo-leśnych największym średnim przyrostem charakteryzowały się powierzchnie położone w krainach Bałtyckiej i Mazursko-Podlaskiej (>14 m3/ha), najmniejszym – w krainach Wielkopolsko-Pomorskiej i Sudeckiej (ok 10 m3/ha) (tab. 5, ryc. 19). W krainach Bałtyckiej, Mazursko-Podlaskiej i Karpackiej zanotowano największy wzrost wartości przyrostu miąższości (o ok. 6 m3/ha) w porównaniu z 2014 r. W drzewostanach sosnowych (reprezentowanych w siedmiu krainach) średni przyrost miąższości zawierał się w przedziale od 9,9 m3/ha w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej do 17,1 m3/ha w Krainie Karpackiej, w drzewostanach świerkowych (reprezentowanych tylko w trzech krainach): od 9,1 m3/ha w Krainie Karpackiej do 12,1 m3/ha w Mazursko-Podlaskiej, w drzewostanach dębowych: od 9,2 m3/ha w Wielkopolsko-Pomorskiej do 15,5 i 15,6 m3/ha w krainach Sudeckiej i Bałtyckiej, w drzewostanach bukowych (reprezentowanych w sześciu krainach): od 9,2 m3/ha w Krainie Sudeckiej do 26,3 m3/ha w Krainie Małopolskiej.

Z przyrostem miąższości związana jest miąższość dorostów (drzew, u których po raz pierwszy zmierzono pierśnicę, czyli grubość na wysokości 1,3 m, po tym jak grubość osiągnęła 7 cm) oraz miąższość drzew usuniętych w użytkowaniu przedrębnym.

Średnia miąższość dorostów na powierzchni wynosiła 1,4 m3/ha: w drzewostanach sosnowych – 1,6 m3/ha, w świerkowych – 0,9 m3/ha, w dębowych – 1,5 m3/ha, a w bukowych – 0,1 m3/ha (tab. 5).

Średnia miąższość przypadająca na drzewa martwe na powierzchni wynosiła 7,1 m3/ha: w drzewostanach sosnowych – 7,7 m3/ha, w świerkowych – 4,4 m3/ha, w dębowych – 6,8 m3/ha, a w bukowych – 4,4 m3/ha (tab. 5).Odnotowano wzrost miąższości drzew martwych, w porównaniu z danymi z 2014 r.: w drzewostanach sosnowych – o 2,0 m3/ha, w świerkowych – o 0,9 m3/ha, w dębowych – o 2,2 m3/ha, a w bukowych – o 0,3 m3/ha. Na 26,3% powierzchni znajduje się ok. 10 m3/ha drzew suchych, w 2014 r. wartość tę odnotowano na 12,8% powierzchni.

W użytkowaniu przedrębnym, w ciągu 5-letniego okresu pomiarowego, usunięto z powierzchni średnio 21,2 m3/ha drewna: w drzewostanach sosnowych – 15,8 m3/ha, w świerkowych – 24,9 m3/ha, w dębowych – 30,5 m3/ha i w bukowych – 52,9 m3/ha (tab. 5).

 

 

Rys. 20 . Kształtowanie się średniej miąższości drzew martwych w krainach przyrodniczo-leśnych w latach 2014 i 2019.

 

W układzie krain najwyższą (12,5 m3/ha) średnią wartość miąższości drzew martwych zanotowano na powierzchniach położonych w Krainie Mazowiecko-Podl., wysoką (11,7 m3/ha) – w Krainie Wielkopolsko-Pom. (ryc. 20). W tych krainach zanotowano też duży wzrost miąższości drzew martwych wynoszący ok. 7 m3/ha, w porównaniu do badań przeprowadzonych w roku 2014. W krainach Śląskiej, Małopolskiej i Karpackiej stwierdzono spadek miąższości w stosunku do 2014 r.

 

Wiek drzewostanów na powierzchniach kształtował się od 66 do 117 lat. Przeciętna pierśnica zawierała się w przedziale od 18,2 do 45,5 cm; średnia wysokość – od 19,9 do 37,7 m., a przyrost miąższości – od 3,9 do 26,3 m3/ha.

Średnia miąższość grubizny drzewostanów wynosiła 475 m3/ha: od 452 m3/ha w drzewostanach dębowych do 528 m3/ha w drzewostanach bukowych.

Średni przyrost miąższości drzewostanów wynosił 12,8 m3/ha: od 9,9 m3/ha w drzewostanach świerkowych do 13,6 m3/ha w drzewostanach bukowych. Odnotowano znaczny wzrost przyrostu miąższości grubizny u wszystkich gatunków, oprócz świerka, w porównaniu do 2014 r.

W drzewostanach wszystkich gatunków odnotowano wzrost miąższości drewna martwego, największy w drzewostanach dębowych i sosnowych, średnio o 2,2 i 2,0 m3/ha.

W użytkowaniu przedrębnym, w ciągu 5-letniego okresu badawczego, usunięto średnio: 21,2 m3/ha drewna (łącznie na 133 powierzchniach – 2817,8 m3/ha).

W krainach Sudeckiej i Mazursko-Podlaskiej położone są drzewostany o największych przeciętnych wartościach miąższości grubizny (>500 m3/ha). Największymi wartościami przyrostu miąższości wyróżniają się powierzchnie położone w krainach Bałtyckiej i Mazursko-Podlaskiej (>14 m3/ha). Największe wartości miąższości drzew martwych występują na powierzchniach położonych w Krainie Mazowiecko-Podlaskiej (12,5 m3/ha) i Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej (11,7 m3/ha) (tab. 7).


 

8.

Florystyczne i ekologiczne zmiany charakteru runa

9.

Ocena wpływu eutofizacji i zakwaszania na występowanie porostów i mszaków

10.

Charakterystyka odnowienia naturalnego

IV.

Badania na stałych powierzchniach obserwacyjnych monitoringu intensywnego

11.

Dynamika parametrów meteorologicznych w 2019 r.

12.

Poziom stężenia NO2 i SO2 w powietrzu na terenach leśnych

 

12.1

Dwutlenek siarki

12.2

Dwutlenek azotu

12.3

Depozycja gazowych związków siarki i azotu

13.

Wielkość depozytu wnoszonego z opadami atmosferycznymi na terenach leśnych

 

13.1

Skład chemiczny opadów - przewodność i stężenie składników

13.2

Depozycja roczna składników w opadach

13.3

Właściwości kwasowo-zasadowe opadów na otwartej przestrzeni

14.

Opady podkorowe oraz roztwory glebowe na terenach leśnych

 

14.1

Opady podkorowe

14.2

Spływ po pniu w drzewostanach bukowych

14.3

Roztwory glebowe

15.

Zmiany stężeń zanieczyszczeń gazowych, depozycji oraz składu roztworów glebowych po roku 2010

 

Literatura

 

 

   

STRONA GŁÓWNA  :  RAPORT 2019  :  RAPORTY