STRONA GŁÓWNA  :  RAPORT 2015  :  RAPORTY

 

 

 

Wstęp

 

Program monitoringu lasów w 2015 roku

I.

Monitoring lasów na stałych powierzchniach obserwacyjnych I i II rzędu

1.

Ocena poziomu uszkodzenia monitorowanych gatunków drzew

2.

Ocena symptomów i przyczyn uszkodzeń drzew
Paweł Lech, Sławomir Ślusarski

 

      W 2015 roku łącznie stwierdzono 39609 uszkodzeń drzew, które występowały na 28033 drzewach, (65,0% ocenianych drzew, o 2,5% więcej niż w 2014 r.). Na 18538 drzewach stwierdzono występowanie jednego uszkodzenia, na 7414 drzewach – dwóch uszkodzeń, a na 2081 drzewach – trzech. W 2015 r., w porównaniu do 2014 r., liczba drzew z 1 uszkodzeniem wzrosła o około 4%, z 2 uszkodzeniami - o ponad 4,6%, a z 3 uszkodzeniami – poniżej 1,5%. Nieuszkodzonych było łącznie 15104 drzew (35,0% ocenianych drzew). Wśród gatunków iglastych najwięcej drzew bez uszkodzeń cechowało sosnę (44,7% drzew bez uszkodzeń), zaś spośród gatunków liściastych – buka (33,5). Najniższy udział drzew bez uszkodzeń zanotowano wśród olszy i dębów (odpowiednio; 13,7% i 13,9% drzew).

      Średnia liczby uszkodzeń przypadających na 1 drzewo (gatunki razem) wynosiła 0,91 i była większa niż w 2014 r. (Tab. 4). Na drzewach gatunków iglastych było przeciętnie poniżej 1 uszkodzenia, a na drzewach gatunków liściastych – powyżej 1 uszkodzenia. Najwięcej uszkodzeń na 1 drzewie występowało na domieszkowych gatunkach liściastych i dębach (ok. 1,30 uszk./drzewo), najmniej – na domieszkowych gatunkach iglastych i sosnach (odpowiednio: 0,62 i 0,71 uszk./drzewo). Wraz z wiekiem u sosny, brzozy, olszy i innych gatunków liściastych następował wzrost liczby uszkodzeń na drzewie, natomiast u świerka odnotowano nieznaczny spadek tej wartości. W przypadku sosny, brzozy, domieszkowych gatunków liściastych oraz prawdopodobnie buka w okresie 2011-2015 następował potwierdzony statystycznie (test Mann-Kendall’a) wzrost nasilenia występowania uszkodzeń. W przypadku pozostałych gatunków i grup gatunków drzew stwierdzono albo stabilizację nasilenia występowania uszkodzeń, albo brak trendu, tzn., w kolejnych latach występował naprzemiennie wzrost i spadek nasilenia występowania uszkodzeń na drzewach.

 

Tabela 4. Wskaźnik występowania uszkodzeń na drzewach badanych gatunków w klasach wieku (2015 r.) oraz trend zmian wskaźnika występowania uszkodzeń na jednym drzewie w latach 2011-2015 określony za pomocą testu Mann-Kendall’a

Gatunki

Liczba uszkodzeń na 1 drzewie w przedziale wieku (lata)

Średnia liczba uszkodzeń na drzewie w roku

Trend

21-40

41-60

61-80

>80

2015

2014

2013

2012

2011

Sosna

0,56

0,66

0,70

0,83

0,71

0,67

0,62

0,57

0,55

W

Świerk

1,05

1,01

1,00

0,95

0,99

1,01

0,95

0,87

1,08

S

Jodła

0,64

1,03

0,69

1,20

0,97

0,95

0,98

0,86

0,65

N

Inne iglaste

0,26

0,78

0,67

0,64

0,62

0,56

0,57

0,64

0,73

S

Dąb

1,24

1,21

1,22

1,44

1,30

1,47

1,31

1,10

1,23

N

Buk

0,70

1,08

1,00

1,07

1,01

1,04

0,92

0,80

0,80

Pr W

Brzoza

0,95

1,13

1,25

1,53

1,15

1,13

0,94

0,81

0,78

W

Olsza

1,17

1,18

1,29

1,38

1,26

1,17

1,00

1,04

1,22

N

Inne liściaste

1,22

1,30

1,39

1,32

1,32

1,22

1,07

0,96

0,88

W

Razem

0,80

0,86

0,92

1,00

0,91

0,87

0,78

0,72

0,72

W

W - wzrost, S - stabilizacja, N - brak trendu, Pr W - prawdopodobnie wzrost

 

      Zróżnicowanie pomiędzy krainami przyrodniczo-leśnymi pod względem średniej liczby uszkodzeń przypadającej na jedno drzewo było w 2015 r. umiarkowane. Zawierało się w przedziale od 0,67 w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej do 1,19 w Krainie Sudeckiej. W przypadku świerka oraz sosny zróżnicowanie to było mniejsze, natomiast dla domieszkowych gatunków iglastych i monitorowanych gatunków liściastych – większe, największe – w przypadku buka i brzozy (różnica pomiędzy krainami > 1 uszk./drzewo). Najwyższym nasileniem występowania uszkodzeń na drzewach gatunków iglastych cechowały się Krainy Małopolska i Mazowiecko-Podlaska, a na drzewach gatunków liściastych – Kraina Sudecka. W Sudetach odnotowano najwyższe wartości średniej liczby uszkodzeń występujących na 1 drzewie: dla brzozy (1,94) i dębu (1,69), natomiast najniższe nasilenie występowania uszkodzeń sosny (0,38 uszkodzenia/drzewo). W porównaniu do roku poprzedniego, w 2015 odnotowano wzrost średniej liczby uszkodzeń przypadających na 1 drzewo w 4 krainach oraz spadek – w 4. Jedynie w Krainie Mazursko-Podlaskiej wzrost nasilenia występowania uszkodzeń przekraczał 0,2 uszkodzenia/drzewo, w pozostałych krainach odnotowane zmiany nasilenia występowania uszkodzeń były nieznaczne (Tab. 6).

      Pomiędzy regionalnymi dyrekcjami LP zróżnicowanie średniej liczby uszkodzeń przypadającej na jedno drzewo było większe niż pomiędzy krainami przyrodniczo-leśnymi – od 0,49 (RDPL Piła) do 1,48 (RDLP Krosno). Mniejsza niż przeciętna dla całej Polski liczba uszkodzeń  na  1 drzewie  (0,91 uszkodzenia/drzewo)  wystąpiła  w 10 rdLP  (Kraków Lublin.

 

Tabela 5. Najczęściej występujące lokalizacje, symptomy i czynniki sprawcze uszkodzeń na drzewach badanych gatunków - 2015 r.

Gatunki

Liczba uszkodzeń

Najczęściej występująca lokalizacja

Najczęściej występujące symptomy

Najczęściej występujący
czynnik sprawczy

miejsce

liczba

udział

nazwa

liczba

udział

nazwa

liczba

udział 2015

udział 2014

Sosna

16049

Pień pomiędzy szyją korzenia,
a koroną

5606

34,9%

Deformacja

5227

32,5%

Badane nie-zidentyfikowane

6281

39,1%

41,7%

Świerk

1935

829

42,8%

Ubytek igieł

514

26,5%

633

32,7%

36,8%

Jodła

973

339

34,8%

Deformacja

280

28,7%

294

30,2%

31,4%

Inne iglaste

303

116

38,2%

Rany

51

16,8%

127

41,8%

45,9%

Dąb

4072

Liście

2431

59,7%

Ubytek liści

2042

50,1%

1805

44,3%

41,7%

Buk

1687

Pień pomiędzy szyją korzenia,
a koroną

621

36,8%

508

30,1%

Owady

544

32,2%

28,9%

Brzoza

4921

Liście

2761

56,1%

2554

51,9%

2137

43,4%

44,6%

Olsza

3254

2097

64,4%

2118

65,0%

1851

56,9%

55,6%

Inne liściaste

3530

1746

49,5%

1448

41,0%

1337

37,9%

36,4%

Łącznie

36724

Pień pomiędzy szyją korzenia,
a koroną

10859

29,6%

Ubytek igieł/liści

12585

34,3%

Badane nie-zidentyfikowane

11753

32,0%

34,5%


      Olsztyn, Piła, Poznań, Szczecin, Szczecinek, Toruń, Zielona Góra i Gdańsk), w pozostałych rdLP oraz w parkach narodowych była wyższa. W 5 rdLP (Białystok, Krosno, Łódź, Wrocław i Warszawa) oraz w parkach narodowych wskaźnik przekraczał wartość 1. W 9 rdLP w 2015 r. w porównaniu do 2014 r. odnotowano wzrost średniej liczby uszkodzeń występujących na 1 drzewie, zaś jedynie w 7 rdLP – spadek (Tab. 6). Największą średnią liczbą uszkodzeń na jednym drzewie cechowały się sosny w RDLP Białystok i Łódź (odpowiednio 1,01 i 0,99 uszkodzenia/drzewo), świerki w RDLP Krosno (1,39 uszkodzenia/drzewo) oraz jodły w RDLP Krosno i parkach narodowych (odpowiednio 1,71 i 1,53 uszkodzenia/drzewo). W przypadku dębu  we wszystkich rdLP  średnia  liczba  uszkodzeń  na  1 drzewie  była wysoka, w 13 rdLP i w parkach narodowych przekraczała wartość 1, w tym w 2 rdLP (Krosno i Łódź) – przekraczała wartość 2. Wśród buków najwięcej uszkodzeń występujących na 1 drzewie stwierdzono w RDLP Krosno (1,88) oraz w parkach narodowych (1,62 uszkodzenia/drzewo). W przypadku brzozy najwięcej uszkodzeń na 1 drzewie zarejestrowano w RDLP Katowice, Krosno i Łódź – powyżej 1,5 uszkodzenia/drzewo, zaś w przypadku olszy – w 6 RDLP odnotowano wartości wskaźnika przekraczające 1,5 (Kraków, Krosno, Łódź, Toruń, Gdańsk i Radom) w tym w RDLP Gdańsk – ponad 2 uszkodzenia/drzewo (Tab. 6).

 

Tabela 6. Liczba uszkodzeń przypadająca na 1 drzewo danego gatunku w krainach przyrodniczo-leśnych i RDLP – 2015 rok

Kraina przyrodniczo-leśna

RDLP

Średnio
KP-L RDLP

Gatunki iglaste

Gatunki liściaste

2015

2014

Sosna

Świerk

Jodła

Inne iglaste

Dąb

Buk

Brzoza

Olsza

Inne liściaste

Bałtycka

0,804

0,861

0,541

0,862

0,000

0,626

1,302

0,723

1,144

1,389

1,197

Mazursko-Podlaska

0,962

0,722

0,800

1,058

0,000

0,083

1,437

0,367

1,187

1,148

1,063

Wielkopolsko-Pomorska

0,671

0,688

0,602

0,842

0,000

0,491

1,053

0,349

0,809

1,059

0,978

Mazowiecko-Podlaska

0,967

0,895

0,874

1,036

0,000

1,346

1,183

0,333

1,012

1,153

1,270

Śląska

0,912

0,957

0,504

0,872

0,000

0,377

1,443

1,011

1,479

1,232

1,642

Małopolska

1,020

1,008

0,875

1,100

0,989

1,167

1,360

0,786

1,325

1,623

1,287

Sudecka

1,193

1,220

0,375

0,988

0,538

0,178

1,691

0,841

1,944

1,737

1,445

Karpacka

1,170

1,140

0,689

1,041

0,975

0,792

1,340

1,430

1,392

1,763

1,477

Białystok

1,122

0,933

1,014

1,145

0,000

1,000

1,548

0,000

1,261

1,230

1,249

Katowice

0,941

0,977

0,654

1,081

0,541

0,333

1,410

0,801

1,570

1,473

1,426

Kraków

0,895

0,832

0,686

0,863

0,483

1,061

1,449

0,871

1,093

1,603

1,119

Krosno

1,479

1,518

0,832

1,387

1,710

0,674

2,324

1,881

1,565

1,780

1,947

Lublin

0,771

0,829

0,787

1,000

0,886

1,667

0,888

0,535

0,578

0,520

0,824

Łódź

1,127

1,111

0,990

1,077

1,250

0,614

2,058

1,389

1,547

1,607

1,702

Olsztyn

0,895

0,686

0,656

0,861

0,000

0,148

1,389

0,890

1,132

1,236

1,202

Piła

0,492

0,497

0,416

0,706

0,000

0,067

0,970

0,000

0,899

1,364

0,625

Poznań

0,624

0,705

0,530

0,167

0,000

0,769

0,774

0,250

0,908

0,816

0,918

Szczecin

0,736

0,722

0,485

0,887

0,000

0,652

1,262

1,053

1,301

1,339

1,018

Szczecinek

0,622

0,618

0,449

0,816

0,000

0,516

0,918

0,444

1,040

1,255

0,978

Toruń

0,662

0,660

0,556

1,000

0,000

0,308

1,318

0,632

0,547

1,508

1,382

Wrocław

1,026

1,054

0,526

0,981

0,538

0,272

1,553

0,672

1,495

1,129

1,429

Zielona Góra

0,880

0,910

0,771

0,875

0,000

1,000

1,418

0,133

1,343

1,271

1,130

Gdańsk

0,908

1,083

0,774

1,070

0,000

0,718

1,431

0,713

1,111

2,074

1,433

Radom

0,998

0,930

0,831

1,265

1,042

4,000

1,228

0,733

1,128

1,705

1,540

Warszawa

1,042

0,974

0,904

0,000

0,000

2,636

1,471

0,000

1,151

1,313

1,171

Parki Narodowe

1,189

1,114

0,935

0,993

1,533

0,944

1,083

1,621

1,268

1,000

1,815


     
Na charakter występujących zagrożeń wskazuje zestawienie najczęściej stwierdzanych symptomów i lokalizacji uszkodzeń zarejestrowanych dla danego drzewa oraz związanych z nimi czynników sprawczych (Tab. 5).

      Organem, którego najczęściej dotyczyły uszkodzenia na drzewach iglastych był pień pomiędzy szyją korzeniową i koroną, a na drzewach liściastych – liście.

      Najczęściej identyfikowanym symptomem uszkodzeń był ‘ubytek igieł/liści’ (34,3% wszystkich uszkodzeń, od 26,5% u świerka do 65% u olszy). Jedynie w przypadku sosny i jodły najczęściej występowały ‘deformacje’ (odpowiednio; 32,5% i 28,7%).

      W dalszym ciągu wysoki jest odsetek drzew, dla których pomimo wykonanej oceny nie udało się określić czynnika sprawczego (32,0%), jednak z roku na rok jest on coraz mniejszy, w kolejnych latach pięciolecia wynosił: w 2011 r. – 38,4%, w 2012 r. – 36,8%, w 2013 r. – 35,7% i w 2014 r. – 34,5%. Było to najczęściej występujące wskazanie w przypadku gatunków iglastych (od 41,8% uszkodzeń u domieszkowych gatunków iglastych do 30,2% uszkodzeń u jodły). W przypadku gatunków liściastych najczęściej wskazywanym czynnikiem sprawczym były ‘owady’ (od 56,9% uszkodzeń u olszy do 32,2% uszkodzeń u buków) – Tab. 5. Wśród owadów największym udziałem charakteryzowały się foliofagi (79,35%), które dominowały wśród uszkodzeń wywołanych przez tę kategorie sprawców u wszystkich gatunków liściastych. W przypadku sosny i świerka przeważały kambiofagi (tzw. szkodniki wtórne), zaś jodły – owady ssące.

 

      W 2015 r. zarejestrowano 65,0% drzew z uszkodzeniami. Najsilniej uszkodzonym gatunkiem był dąb, najmniej uszkodzone - domieszkowe gatunki iglaste. Najczęściej identyfikowanym symptomem uszkodzeń był ‘ubytek igieł/liści’ (34,3% wszystkich uszkodzeń, od 26,5% u świerka do 65% u olszy). Jedynie w przypadku sosny i jodły najczęściej występowały ‘deformacje’ (odpowiednio; 32,5% i 28,7%). Najczęściej uszkadzanym organem drzew iglastych oraz buka był pień pomiędzy szyją korzeniową i podstawą korony, a gatunków liściastych, poza bukiem – liście. Najczęściej identyfikowanym symptomem uszkodzeń był ‘ubytek igieł/liści’ (34,3% wszystkich uszkodzeń). Wśród zidentyfikowanych czynników sprawczych najczęściej wskazywano na „konkurencję i inne czynniki” (25,2%) oraz „owady” (23,1%).

 

 

3.

Wpływ warunków pogodowych na zdrowotność drzewostanów

4.

Stałe powierzchnie obserwacyjne monitoringu lasu na obszarach Natura 2000

II.

Badania na stałych powierzchniach obserwacyjnych monitoringu intensywnego (SPO MI)

5.

Dynamika parametrów meteorologicznych na SPO MI

6.

Wielkość depozytu wnoszonego z opadami atmosferycznymi na terenach leśnych na SPO MI

7.

Poziom koncentracji NO2 i SO2 w powietrzu na terenach leśnych na SPO MI

8.

Opady podkoronowe oraz roztwory glebowe na terenach leśnych na SPO MI

9.

Zanieczyszczenie powietrza oraz ocena zagrożenia zakwaszeniem i eutrofizacją terenów leśnych w Polsce na podstawie wyników badań ba SPO MI w okresie 2010-2014

III.

Informacje ogólne i podsumowanie

10.

Intensywność obradzania i jakość nasion sosny na terenach leśnych w kraju

11.

Pożary lasów

12.

Ocena warunków hydrologicznych w wybranych zlewniach leśnych

 

Literatura

 

 

STRONA GŁÓWNA  :  RAPORT 2015  :  RAPORTY